Hallo

Hallo! Kon tab ai? (hoe gaat het?)

Hier is alles bon (goed)
Ik heb weer veel te vertellen er zijn zoveel leuke en spannende dingen gebeurd!

Ik heb een middag samen met Joyce rond gereden op zoek naar het Spaanse water, het was erg lastig daar te komen, zonder bij iemand in de achtertuin of privé terrein te staan. Maar uiteindelijk hadden we een weg gevonden en hebben wat mooie foto’s kunnen maken.
Daarna zijn we naar de Caracasbaai gereden, daar staat een ruïne. We zijn daar gaan rondlopen, er waren mooi plekje daar en een ontzettend mooi uitzicht als je de ruïne beklommen had.
Daarna zijn we lekker richting Mambobeache gegaan, even afkoelen van de warmte in de auto mmmmm.

Een paar dagen later ben ik met Joyce nog naar een plaatselijke dierentuin geweest, er was gratis entree en de dierentuin zag er redelijk armoedig uit. Er waren vele soorten vogels, half apen, gibbons enz. Er was zelf een soort van poema, die was echt heel zielig. Hij was vermagerd en vertoonde stereotype gedrag. Jammer genoeg zijn niet alle dierentuinen zoals je in Nederland gewend bent.
Sommige dingen zijn iets minder aan het leven in Curaçao, denk aan de vele zwerfhonden die hier rondlopen. Aan de verkoop van puppy’s in de dierenwinkels en de leguanen en slangen die gebruikt worden door mensen, die tussen de terrassen, vol toerristen lopen om en een foto maken met de toeristen en daar vervolgens geld voor te vragen. Verschrikkelijk hier bah!

Nou 28 maart was DE DAG…brrrrr wat heb ik een angst gehad die dag zeg!!!!
Wie komt er nu op het idee om van de Julianabrug, ja die grote hoge brug te gaan abseilen…..ja ik dus!
Na heel wat geregel en een week van te voren de afspraak gemaakt te hebben, was het dan eindelijk zover op die maandag. Nou ik kan je vertellen, ik zal het niet gauw nog eens doen ieieieieieie! We hadden onder aan de brug afgesproken met de instructeur. Daar hebben we de tuigjes aangepast en begon iedereen al wat stiller te worden. En ja diegene die mij goed kennen weten dat ik juist niet stiller werd maar meer begon te kletsen en te giechelen. Om bij de plek te komen van het abseilen was al een hele survival. Tussen de stuiken en bomen door, omhoog klimmen aan een touw, richting de weg die over de brug loopt, daar eenmaal aangekomen, voorzichtig naar de andere kant van de brug rennen. Daar aangekomen klommen we door een luifel met een trap naar beneden en kwamen we binnen in de brug uit. Alleen dat was al mooi, de constructie van de brug van binnen was zeker interessant. Daar hebben we nog een heel stuk de brug ingelopen totdat we uitkamen bij een soort van luikje. Het leek op een luikt/raampje van een cruiseschip. En ja ook die grote (belangrijke informatie voor straks!) Daar kregen we een goede uitleg, konden we in de brug nog ff hangen aan het touw om het gevoel te krijgen, bekijken welke hand het beste voelde voor je om je touw te vieren en te remmen en toen zei ik met mijn domme kop: ‘Ik ga wel als eerste’.
Nou waar was ik aan begonnen, op het moment dat ik dat eerste been naar buiten stak, door dat kleine luikje dacht ik HELP!!!!!!!!!!!!!!!!!
Met was rare bewegingen kwam ik uiteindelijk door het luikje heen met mijn hele lichaam en denk maar niet dat het een stevige ondergrond was waar ik op stond. Het was gewoon een stukje rails, meer was het niet. Nou daar eenmaal met bibberende benen, moest ik mezelf overtuigen om naar achteren te gaan hangen en tegelijkertijd te touw te laten vieren. Mijn voeten bleven tegen de rails aan staan en ik moest maar verder naar achter hangen en verder en verder. Er leek geen eind aan te komen en toen kwam het ergste! Mijn voeten moesten los van de rails en dat moest met een klein sprongetje zodat je onder de rails en de brug kwam te hangen, zodat je niet met je hoofd tegen de rails aan zou komen. Nou daar sta je dan, als hangende achterover, op 45 meter hoogte, met de voeten tegen de rails aan en bibberende benen. Op dat moment dacht ik AHHHH er is geen weg meer terug, omhoog kan niet meer, dus met een gil sprong in van de rails af. Nou geloof me het is het engste wat ik tot nu toe gedaan heb. AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!
Dus ik gil al bungelend aan dat touw:’Nooit meer! Dit doe ik nooit meer’!
Toen je eenmaal hing vond ik het niet meer eng en genoot ik van het uitzicht, wat is Curaçao toch mooi. Langzaam heb ik me laten vieren om te kunnen genieten van het uitzicht. Onder werd ik door nog een medewerken opgevangen en ontkoppeld. Met trillende handen en benen, heb ik de andere vijf naar beneden zien komen. Super mooi om te zien er erg onwerkelijk dat ik daar ook gehangen heb. Toen we allemaal beneden stonden vroegen ze of er nog mensen voor een tweede keer wilde. En na eenmaal een tijdje daar gezeten te hebben dacht ik….Tja valt wel mee eigenlijk, het uitzicht is zo mooi en dit doe je niet vaak nog eens dus…..ja geloof het of niet, ben voor de tweede keer naar boven gelopen. Weer die hele weg survival gedaan en daar stond ik dan weer bij het luikje. Dit keer ging ik niet als eerste zodat er ook iemand van mij foto’s kon maken, als die persoon al beneden was. Na twee voor me te hebben zien gaan was ik aan de beurt en ik kan je vertellen in vond het enger dan de eerste keer. Het is zo raar iedereen zo naar beneden te zien springen en het idee dat ik daar dadelijk weer sta op dat richeltje ahhhhh. Maar met de gedachte: ‘Wie bedenkt dit, wat doe ik mezelf aan, waarom zoeken mensen dit op, wiens idee was het….ohja mijn.
Ik ben weer door het luik geklommen en ik kan je vertellen, ik vond het de tweede keer zoveel meer enger. Ik ben bijna weer terug het luikje ingekropen naar binnen, maar uiteindelijk hing ik weer in die positie dat er geen weg meer terug is. Dus dit ik met twee harde gillen, (ja ik dacht tweede keer dan mogen het ook twee gillen zijn) hing ik weer onder die brug. Het abseilen ging nu een stuk vlotter, maar ik heb er wel even rustig over gedaan, om weer van het uitzicht te kunnen genieten. Nu kwam er ook een cruisschip binnen, op het moment dat ik daar hing. Hij kwam steeds dichterbij, maar op het moment dat ik bijna beneden was, kwam hij onder de brug door. dus net niet tegelijkertijd maar wel zo’n mooi uitzicht!
Nadat iedereen weer veilig en wel beneden was, zijn we met zijn alle nog een terrasje gaan doen en van een afstand de brug nog eens bekeken, maar nu op een andere manier dan voorheen hihihi.
Zeer spannend, zeer geslaagd, maar nooit meer! (denk ik).

Verder ben ik afgelopen week twee dagen op vakantie op vakantie geweest. Snap je het hahaha. Samen met mijn huisgenoten Joyce, ben ik naar Bonaire gegaan!
Eerst hebben we op een industrie terrein in Curaçao, ons ticket bij een reisbureautje geboekt en een paar dagen later zijn we vertrokken.
Ik vond het wel spannend, we vlogen met Inselair en dat zijn niet al te grote vliegtuigjes. Gelukkig had ik ze nog kleiner geschat en viel het wel mee. Maar het blijft raar dat wanneer je het vliegtuig instapt je de motoren zo kan aanraken en denken dat dat ding je een gedeelte over zee moet dragen brrrr. Niet te veel aan denken anders moet Joyce me nog een vliegtuig in duwen. De vlucht ging uiteindelijk prima, wat luidruchtiger en wiebeliger maar oke.
Eenmaal in Bonaire aangekomen, na een lange lange vlucht van 20 minuten haha zijn we opzoek gegaan naar een huurauto, helaas konden we via het vliegveld geen auto huren, omdat alles met creditcard betaald moest worden, en ja die heeft Jolene niet.
Dus met de taxi op naar het hotel, daar kregen we de sleutel zo in hand gedrukt en konden op eigen houtje doorlopen. Ze wilde geen gegevens van wie we waren, niks vooraf te betalen enz. hihi….. ik hou van de Antillen hahaha.
De kamer zag er prima uit, een tweepersoonsbed waar ik lekker in geslapen heb, een eenpersoonsbed, een tv (die heb ik al twee maanden niet meer gezien) en een kleine badkamer. Het verblijf zelf zag er super leuk en vrolijk uit met alle kleuren, bars, dakterras, schelpen enz.
Via de Wannedivehut (naam van ons hotel) hebben we een auto kunnen regelen, en een te VETTE bak dat dat was hihihi.
Lekker groot, mensen gingen nog eens voor ons aan de kant, het reed lekker, airco, radio, geen rare geluiden. Wat een verschil met mijn auto in Curaçao. Die vergelijking kan je ook eigenlijk helemaal niet maken.

We hadden de auto voor 24 uur gehuurd, dus hebben we een goede planning gemaakt, waar we heen wilde, wat we echt wilde zien en plan de kampanje werd eerst het zuiden in te rijden. Omdat we daar het meeste wilde zien en dus de meeste tijd kwijt zijn.
Eerst zijn we opzoek gegaan naar de ezelopvang, helaas lukte het ons niet om de ingang te vinden. Om niet te veel tijd kwijt te raken, we zijn doorgereden langs de kust richting de slavenhuisjes. Wat wel apart om te zien, hoe klein ze waren. Bonaire is echt een land waar duikers hun ei kwijt kunnen. Overal waar we reden langs de kust en ook bij de slavenhuisjes, zie je groepen mensen het water ingaan. Na de slavenhuisjes zijn we doorreden naar de zoutwinning. In de verte konden we al de piramides van wit zien. Een erg mooi gezicht. Hierna kwamen we nog een stuk tegen met nog meer slavenhuisjes. Zo zijn we het zuidelijke deel rond gereden en hadden we nog tijd over. Dus door naar het noordelijke gedeelte. We dachten alles wat mee kan pikken vandaag…doen!
We hebben nog een heel mooi gedeelte gereden door natuurgebied. Zoveel gezien, flamingo’s, ‘wilde’geiten, leguanen, salamanders, heel veel bochtjes, heuvels, veel cactussen, heel veel cactussen. Uiteindelijk kwamen we bij een meer uit, het Gutomeer. Een super mooi gedeelte. Ben echt blij dat we daar nog doorheen gereden zijn, zo mooi!
Op een gegeven moment begon het bijna schemering te worden en zijn we terug gereden naar ons hotel. We hebben ons opgefrist en zijn we uiteten gegaan in een Argentijns restaurant. We hebben er heerlijk gezeten met uitzicht over het water en konden er ook lekker eten.

De volgende dag zijn we hebben we op tijd uit ons nest gerold en hebben lekker ontbeten in Wannedive. We moesten die dag de auto om 12 uur inleveren en wilde er nog even goed gebruik van maken. Eerst zijn we naar een berg gereden, genaamd Seru Largu. Vanaf deze berg heb je ver uitzicht over Bonaire en klein Bonaire.
Na van het mooie uitzicht genoten te hebben zijn we toch weer opzoek gegaan naar die ezel opvang. Tijdens het rijden door Bonaire, zie je ook overal wilde ezels en geiten lopen.
Onverwachts vonden we de opvang deze keer wel erg snel.
De ezelopvang bestond uit drie gedeeltes, een met drie wees-ezels en een moeder met jong van vijf weken oud. Een verblijf met een grote groep wat jongere ezels en een safari-verblijf. Hier kon je met je eigen auto doorheen rijden. De ezels komen naar je auto toe, omdat de mensen ook voer kunnen kopen en ze vanuit de auto gevoerd hebben. Dus bij het horen van de auto, kwamen ze ezels met bosjes aangelopen. Doe je je raam open, steken de hun ondeugende eigenwijze hoofd naar binnen en anders rennen ze met de rijdende auto mee.
Al gauw werd het tijd om de auto terug te gaan brengen, vanuit daar hebben ze ons netjes terug gebracht naar ons hotel en zijn wij lopend langs de boulevard richting het stadje gegaan. Hier hebben we nog wat leuke hebben dingetjes gekocht en wat gegeten
Helaas vloog de tijd voorbij en we zijn terug gegaan om onze koffers te pakken. Met de taxi reden we naar het vliegveld. Hier hebben we niet lang hoeven te wachten en zaten we al gauw weer in de lucht terug naar Curaçao.
Bonaire was zeker mooi, maar in vond het weer een heerlijk gevoel terug te gaan naar Curacao. Ik zou denk ik niet voor twee en een halve maand daar kunnen wonen. Het is er veel rustiger en niet zoveel te doen als in Curaçao.
Toen we veilig geland waren wilden we nog een foto voor het vliegtuig maken, de piloot zag dat en kwam gauw aangerent om er ook op te kunnen staan. De andere piloot had de mensen uit het vliegtuig begeleid en vond het niet eerlijk dat hij niet op de foto stond hahaha. Dus ik zei oke doen we er nog een opnieuw haha. Hij zei ik heb een beter idee! We mochten terug het vliegtuig inklimmen en in de cockpit plaats nemen, zo leuk even grappen en grollen.
Super leuk, een leuk einde van de reis naar Bonaire.

De volgende dag was mijn laatste werkdag. Ik kon maar een ochtend werken, want in de middag kwam Angela aan en die ging ik natuurlijk ophalen. Had er veel zin in gezelligheid!!!!!!!
Ze is goed aangekomen en heeft een leuke vlucht gehad.
Die avond zijn we met zijn alle gaan eten, alle huisgenoten met gasten. Femke en haar vriend Daan, Joyce en ik en Angela. Heel gezellig en weer erg lekker gegeten bij TuTu Tango.
Daarna zijn we meteen doorgegaan naar Asia, ja want we moesten Ans (Angela) een beetje wakker houden, zodat ze meteen in het goede ritme kwam hahaha.
Daar hebben we nog even wat gedans en zijn uiteindelijk naar huis gegaan en moe gaan slapen.

De volgende dag heb zijn we lekker naar het strand gegaan, later in de middag zijn we langs werk gegaan en hebben Ans en ik nog even lekker kunnen zwemmen met de dieren. In de avond zijn we gestart in Zanzibar, hier wat gedans en daarna hoorde we van een aantal jongens dat er een Party @ Mambo was, dus wij met zijn alle die kant op. Eenmaal daar aangekomen bleek het er een dooie boel te zijn. Terwijl we daar stonden kwamen er drie mannen onze kant opgelopen. Ze hadden gehoord dat er een party zou zij nop mambo maar ja zagen ook dat het niet veel was en wat nu???
Toen hebben we ze uitgenodigd mee te gaan naar Asia. Terwijl ze geen salsa en dergelijke kunnen zijn ze toch mee gegaan. In Asia hebben we de grootste lol gehad en hun een beetje de stapjes van alle dansen bij gebracht. Het bleken mariniers te zijn. We hebben zo’n leuke avond gehad met ze dat we afspraken de volgende dag elkaar op het strand tegen te komen.

Op naar de volgende dag, wat later in de middag gingen wij richting het strand, bleken hun er al rond negen uur in de ochtend te liggen hahahaha.
Rond etenstijd werden we uitgenodigd om een kijkje te nemen op het schip.
Nou hier zeggen we natuurlijk geen nee tegen!
Echt heel leuk om gezien te hebben, hoe groot zo’n schip wel is, hoe ze erin slapen, wonen, koken, aan de bar zitten haha. Waar alle vervoersmiddelen staan, fitnessruimte enz. echt heel indrukwekkend.

Mijn laatste weekend op het werk was super gezellig. We hebben weer veel foto’s kunnen maken en veel lol gehad. Er zijn vooral veel grappige foto’s uitgekomen hihihi.

Ps: Andre Baron leuk dat je mijn blog ook leest! Hahaha